Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2024

Νέες κυκλοφορίες Οκτωβρίου 2024


Νέες κυκλοφορίες Οκτωβρίου 2024


Καμία Μάχη Χωρίς Αυτόν
Ξηρουχάκης Χάρης
Σελίδες: 296
ISBN: 9786182045138
Τιμή: 16,00 € (περιλαμβάνει Φ.Π.Α.)
Κα­θώς το αγ­γλι­κό πο­λε­μι­κό έπλεε σι­ω­πη­λά μέ­σα στη νύ­χτα από τη νό­τια Κρή­τη με προ­ο­ρι­σμό το Το­μπρούκ της Λι­βύ­ης ο αξι­ω­μα­τι­κός Χα­ρά­λα­μπος Σει­ρα­δά­κης ήταν βυ­θι­σμέ­νος σε σκέ­ψεις. Τι θα αντι­με­τώ­πι­ζε στη Μέ­ση Ανα­το­λή όπου είχε εντο­λή να ενι­σχύ­σει τον εξό­ρι­στο ελ­λη­νι­κό στρα­τό και να συν­δρά­μει τους συμ­μά­χους ενα­ντί­ον του Άξο­να; Το Μά­ιο 1943 ο Β’ πα­γκό­σμι­ος πό­λε­μος ήταν σε πλή­ρη εξέ­λι­ξη. Είχαν πε­ρά­σει δύο χρό­νια από τη Μά­χη της Κρή­της όπου είχε πο­λε­μή­σει ενα­ντί­ον των Γερ­μα­νών αλε­ξι­πτω­τι­στών. Ήταν μία από τις πο­λυ­ά­ριθ­μες μά­χες που είχε λά­βει μέ­ρος στη ζωή του. Τι να πρω­το­θυ­μη­θεί; Ήδη σε ηλι­κία έν­δε­κα χρο­νών είχε πρω­το­πά­ρει το ντου­φέ­κι ενα­ντί­ον των Τούρ­κων στην Κρή­τη. Δεν πε­ρί­με­νε τό­τε ότι ο νε­α­νι­κός του εν­θου­σι­α­σμός θα τον οδη­γού­σε στο Μπι­ζά­νι και τη βό­ρεια Ήπει­ρο. Πο­λύ λι­γό­τε­ρο ότι θα πο­λε­μού­σε στη γαλ­λι­κή Λωρ­ραί­νη και τα Δαρ­δα­νέ­λια κα­τά τον Α΄ πα­γκό­σμιο πό­λε­μο. Τώ­ρα με το ξέ­σπα­σμα του Β΄ πα­γκο­σμίου πο­λέ­μου δή­λω­νε και πά­λι πα­ρών. Με­τά τη Μά­χη της Κρή­της τον πε­ρί­με­ναν νέ­ες πε­ρι­πέ­τει­ες στη Μέ­ση Ανα­το­λή.
Ο Χα­ρά­λα­μπος Σει­ρα­δά­κης απο­τε­λεί χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή πε­ρί­πτω­ση Έλ­λη­να αξι­ω­μα­τι­κού της γε­νι­άς του πο­λε­μι­κού έπους του 20ου αιώ­να που στρα­τεύ­τη­κε στο πλευ­ρό του Ελευ­θε­ρίου Βε­νι­ζέ­λου και της πρω­το­πο­ρι­α­κής πο­λι­τι­κής του. Συμ­με­τεί­χε ενερ­γά στους πο­λέ­μους που με­γά­λω­σαν την Ελ­λά­δα και βί­ω­σε θρι­άμ­βους και απο­τυ­χί­ες μέ­χρι τη σύγ­χρο­νη επο­χή. Η μυ­θι­στο­ρη­μα­τι­κή του δρά­ση συν­δέ­θη­κε με γε­γο­νό­τα και κα­τα­στά­σεις που κα­θό­ρι­σαν τη μοί­ρα του τό­που του. Η εξι­στό­ρη­ση της ζω­ής του απο­τε­λεί ένα συ­ναρ­πα­στι­κό όσο και γλα­φυ­ρό ανά­γνω­σμα.
Ο Χά­ρης Ξη­ρου­χά­κης γεν­νή­θη­κε και με­γά­λω­σε στα Χα­νιά. Σπού­δα­σε οικο­νο­μι­κά στο Πα­νε­πι­στή­μιο Αθη­νών και έκα­νε με­τα­πτυ­χι­α­κές σπου­δές στα Πα­νε­πι­στή­μια του Μά­ντσε­στερ (M.A. Econ.) και του Άμ­στερ­νταμ. Ερ­γά­στη­κε επί σει­ρά ετών ως ανώ­τε­ρο στέ­λε­χος στην Ευρω­πα­ϊ­κή Ένω­ση (Ευρω­πα­ϊ­κή Τρά­πε­ζα Επεν­δύ­σε­ων, Συμ­βού­λιο Υπουρ­γών, Ευρω­πα­ϊ­κή Oικο­νο­μι­κή και Κοι­νω­νι­κή Επι­τρο­πή). Δί­δα­ξε ευρω­πα­ϊ­κή πο­λι­τι­κή και επι­κοι­νω­νία στη London Academy of Diplomacy, στη Σχο­λή Δη­μό­σι­ας Δι­οί­κη­σης και στο Global Governance Institute στις Βρυ­ξέλ­λες, όπου είναι senior fellow.
Τα τε­λευ­ταία χρό­νια ασχο­λεί­ται συ­στη­μα­τι­κά με ιστο­ρι­κά θέ­μα­τα. Το Κα­μία μά­χη χω­ρίς αυτόν είναι το δεύ­τε­ρο βι­βλίο του με­τά το Χα­νιά και ΑΒΕΑ - Μία κοι­νή πο­ρεία (έκ­δο­ση Τρά­πε­ζας Χα­νί­ων, 2019).
Άρ­θρα του έχουν δη­μο­σι­ευ­θεί στην Athens Voice και τα Χα­νι­ώ­τι­κα Νέα. Μία προ­η­γού­με­νη δη­μο­σί­ευ­ση έχει τίτ­λο Communicating European Integration στο βι­βλίο Everything Flows (επι­μέ­λεια Tom Spencer, 2005).
«Πρό­κει­ται για ένα προ­σε­κτι­κά γραμ­μέ­νο αφή­γη­μα που βα­σί­ζε­ται σε πολ­λές πη­γές (…) κά­νο­ντας μία ση­μα­ντι­κή προ­σθή­κη στο σώ­μα της ιστο­ρί­ας (…). Είναι φα­νε­ρό ότι το βι­βλίο αυτό είναι απαύ­γα­σμα αγά­πης». — SirMichaelLlewellyn-Smith

Ρωσο-Κυπριακές σχέσεις, 1954-2022
Μελακοπίδης Κώστας
Σελίδες: 304
ISBN: 9786182045114
Τιμή: 18,00 € (περιλαμβάνει Φ.Π.Α.)
Αυτή η με­λέ­τη φι­λο­δο­ξεί να αντι­κα­τα­στή­σει την εδραι­ω­μέ­νη, αλ­λά εσφαλ­μέ­νη, «Ρε­α­λι­στι­κή» ανά­γνω­ση των Ρω­σο-Κυ­πρι­α­κών σχέ­σε­ων. Επι­στρα­τεύ­ο­ντας μία νέα Θε­ω­ρία, που ονο­μά­ζει «Πραγ­μα­τι­στι­κό Ιδε­α­λι­σμό», το βι­βλίο απο­δει­κνύει ότι, μέ­χρι τον πό­λε­μο του Πού­τιν, οι σχέ­σεις αυτές δεν πε­ρι­ο­ρί­ζο­νταν στην ικα­νο­ποί­η­ση μό­νο στε­νών «εθνι­κών συμ­φε­ρό­ντων». Αυτό που δι­έ­φυ­γε της «ρε­α­λι­στι­κής» προ­σέγ­γι­σης είναι ο πο­λύ ευρύ­τε­ρος κα­νο­νι­στι­κός ορί­ζο­ντας, δη­λα­δή μία σει­ρά από κοι­νές αξί­ες και αρ­χές, όπως ο σε­βα­σμός στο Δι­ε­θνές Δί­καιο, στη Δι­ε­θνή Ηθι­κή, στην αλ­λη­λεγ­γύη, στον αλ­λη­λο­σε­βα­σμό και στη φι­λία. Η ρη­ξι­κέ­λευ­θη αυτή θε­ώ­ρη­ση των δι­με­ρών σχέ­σε­ων Κύ­πρου-Ρω­σί­ας απο­κα­λύ­πτει τη συσ­σώ­ρευ­ση πλού­σι­ων αμοι­βαί­ων ωφε­λη­μά­των, δη­λα­δή δι­πλω­μα­τι­κών, πο­λι­τι­κών, οικο­νο­μι­κών, πο­λι­τι­στι­κών, συ­ναι­σθη­μα­τι­κών, κ.ά., που εδραί­ω­σαν μία ειδι­κή και πο­λυ­δι­ά­στα­τη σχέ­ση «ιδι­ό­μορ­φης φι­λί­ας» με­τα­ξύ των δύο κρα­τών και των δύο λα­ών. Μία αισι­ό­δο­ξη συ­νέ­πεια του εύρους και του βά­θους της σχέ­σης αυτής είναι η προσ­δο­κία ότι, με­τά το τέ­λος του πο­λέ­μου του Πού­τιν, η ιδι­ό­μορ­φη φι­λία ανα­μέ­νε­ται να ανα­γεν­νη­θεί.
Γεν­νη­μέ­νος στην Αθή­να, ο Κώ­στας Με­λα­κο­πί­δης σπού­δα­σε Νο­μι­κά (Πα­νε­πι­στή­μιο Αθη­νών), Φι­λο­σο­φία (Κεντ της Αγ­γλί­ας και Queen’s του Κα­να­δά), και Πο­λι­τι­κές Επι­στή­μες (Queen’s). Δί­δα­ξε Δι­ε­θνείς Σχέ­σεις σε τρία Κα­να­δι­κά Πα­νε­πι­στή­μια πριν αρ­χί­σει να δι­δά­σκει στο Πα­νε­πι­στή­μιο Κύ­πρου (1996-2010) και να συ­νερ­γά­ζε­ται με το Τμή­μα Κοι­νω­νι­κών και Πο­λι­τι­κών Επι­στη­μών μέ­χρι το 2023. Με κύ­ρια ερευ­νη­τι­κά εν­δι­α­φέ­ρο­ντα το Κυ­πρι­α­κό Πρό­βλη­μα, τα Ελ­λη­νο-τουρ­κι­κά, την Κα­να­δι­κή Εξω­τε­ρι­κή Πο­λι­τι­κή, τη Δι­ε­θνή Ηθι­κή, και τις Ρω­σο-Κυ­πρι­α­κές Σχέ­σεις, έχει δη­μο­σι­εύ­σει σει­ρά άρ­θρων και βι­βλί­ων, όπως Pragmatic Idealism: Canadian Foreign Policy, 1945-1995 (McGill-Queen’s University Press, 1998), Λε­ξι­κό Δι­ε­θνών Σχέ­σε­ων και Εξω­τε­ρι­κής Πο­λι­τι­κής, (Ι. Σι­δέ­ρης, 1998), Υπάρ­χει Ηθι­κή στη Δι­ε­θνή Πο­λι­τι­κή;(Ι. Σι­δέ­ρης, 2003), και Russia-Cyprus Relations: A Pragmatic Idealist Perspective (London, Palgrave, 2016).


Φιλοσοφία της Μεταουμανιστικής Τέχνης
Μαρκοπούλου Άννα (Επ.)
Σαμπανίκου Εύη (Επ.)
Sorgner Lorenz Stefan
Σελίδες: 264
ISBN: 9786182043929
Τιμή: 13,00 € (περιλαμβάνει Φ.Π.Α.)
Στην τρί­τη δε­κα­ε­τία του 21ου αιώ­να, η δι­ά­δρα­ση τέ­χνης και κοι­νω­νί­ας πα­ρα­μέ­νει όσο πο­τέ ισχυ­ρή. Η έλευ­ση των νέ­ων μέ­σων και οι κοι­νω­νι­κο­πο­λι­τι­κές εξε­λί­ξεις στο δεύ­τε­ρο μι­σό του 20ού αιώ­να ορί­ζουν για την πο­λι­τι­σμι­κή θε­ω­ρία και την τέ­χνη τη με­τά­βα­ση από το Μο­ντερ­νι­σμό στο Με­τα­μο­ντερ­νι­σμό. Με τη στα­δι­α­κή κυ­ρι­αρ­χία των ψη­φι­α­κών μέ­σων και τη γε­νί­κευ­ση της χρή­σης του δι­α­δι­κτύου, ο κύ­κλος του Με­τα­μο­ντερ­νι­σμού ολο­κλη­ρώ­νε­ται σχε­τι­κά σύ­ντο­μα, στις αρ­χές του 21ου αιώ­να. Το με­τά, ορί­ζε­ται από Με­τα­ου­μα­νι­στι­κές αντι­λή­ψεις.
«Δεν μπο­ρείς να βι­ώ­σεις ένα έρ­γο τέ­χνης δύο φο­ρές όπως δεν μπο­ρείς να μπεις στο ίδιο πο­τά­μι δύο φο­ρές». Με τη φρά­ση αυτή, ο Sorgner μας εισά­γει στη δι­α­τύ­πω­ση μι­ας νέ­ας θε­ω­ρί­ας για την τέ­χνη, μέ­σω της Με­τα­ου­μα­νι­στι­κής φι­λο­σο­φί­ας, με εστί­α­ση στις σύγ­χρο­νες μορ­φές οπτι­κο­α­κου­στι­κών τε­χνών, όπως η βι­ο­τέ­χνη, η επι­τέ­λε­ση, η εγκα­τά­στα­ση και όλες οι μορ­φές δη­μι­ουρ­γί­ας με ψη­φι­α­κά μέ­σα.
Ο Sorgner, σε αυτό το ιδι­αί­τε­ρα ξε­χω­ρι­στό βι­βλίο του, επι­χει­ρεί μια αλ­λα­γή πα­ρα­δείγ­μα­τος, την ανα­τρο­πή, την απο­δο­χή της έν­νοι­ας του δι­αρ­κούς γί­γνε­σθαι. Τα επι­χει­ρή­μα­τά του είναι πο­λι­τι­κά και ισχυ­ρά από την άπο­ψη ενός φι­λο­σο­φι­κού δι­α­λό­γου που φέρ­νει ανοι­χτά σε επα­φή όλα τα Με­τα­ου­μα­νι­στι­κά ρεύ­μα­τα σκέ­ψης και γνώ­σης (Κρι­τι­κός Με­τα­ου­μα­νι­σμός, Τραν­σου­μα­νι­σμός και Συμ­με­τα­ου­μα­νι­σμός), μέ­σα από με­ρι­κά από τα πιο ση­μα­ντι­κά έρ­γα της σύγ­χρο­νης οπτι­κο­α­κου­στι­κής δη­μι­ουρ­γί­ας με νέα μέ­σα και τους πιο επι­φα­νείς καλ­λι­τέ­χνες.
Η Άν­να Μαρ­κο­πού­λου είναι δι­δά­κτωρ Επι­στη­μών της Αγω­γής του Πα­νε­πι­στη­μίου της Σορ­βόν­νης (Paris V René Descartes) και Με­τα­δι­δα­κτο­ρι­κή Ερευ­νή­τρια Φι­λο­σο­φί­ας στο Πα­νε­πι­στή­μιο Αιγαίου (Τμή­μα Πο­λι­τι­σμι­κής Τε­χνο­λο­γί­ας και Επι­κοι­νω­νί­ας). Δί­δα­ξε Φι­λο­σο­φία της Παι­δεί­ας και Παι­δα­γω­γι­κή Θε­ω­ρία στο Τμή­μα Νη­πι­α­γω­γών του Ε.Κ.Π.Α. και στην Ανώ­τα­τη Παι­δα­γω­γι­κή Σχο­λή Τε­χνο­λο­γι­κής Εκ­παί­δευ­σης (Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε.) στην Αθή­να. Από το 2015 είναι τα­κτι­κό μέ­λος της Ελ­λη­νι­κής Φι­λο­σο­φι­κής Εται­ρεί­ας (Ε.Φ.Ε.), ενώ από το 2021 είναι τα­κτι­κό μέ­λος της International Plato Society. Η έρευ­νά της επι­κε­ντρώ­νε­ται στην αρ­χαία ελ­λη­νι­κή φι­λο­σο­φία με έμ­φα­ση στην πλα­τω­νι­κή και νε­ο­πλα­τω­νι­κή φι­λο­σο­φία κα­θώς και στη σχέ­ση της αρ­χαί­ας ελ­λη­νι­κής φι­λο­σο­φί­ας με τον Με­τα­ου­μα­νι­σμό. Από το 2017 έως σή­με­ρα έχει λά­βει μέ­ρος σε σει­ρά δι­ε­θνών συ­νε­δρί­ων με γε­νι­κό τίτ­λο «Beyond Humanism Conferences» με θέ­μα­τα σχε­τι­κά με την αρ­χαία ελ­λη­νι­κή φι­λο­σο­φία και τον Με­τα­ου­μα­νι­σμό (για πε­ρισ­σό­τε­ρες πλη­ρο­φο­ρί­ες: http://beyondhumanism.org).
Ιστο­σε­λί­δα: https://independent.academia.edu/ANNAMARKOPOULOU1
Η Εύη Σα­μπα­νί­κου είναι Κα­θη­γή­τρια στο Τμή­μα Πο­λι­τι­σμι­κής Τε­χνο­λο­γί­ας και Επι­κοι­νω­νί­ας του Πα­νε­πι­στη­μίου Αιγαίου, με αντι­κεί­με­νο τον οπτι­κό πο­λι­τι­σμό και την ιστο­ρία της τέ­χνης. Είναι μέ­λος των ερευ­νη­τι­κών ερ­γα­στη­ρί­ων Πο­λι­τι­σμι­κής Πλη­ρο­φο­ρι­κής (CiLab) και Δι­α­χεί­ρι­σης Πο­λι­τι­στι­κής Κλη­ρο­νο­μι­άς (CHMLab) του Τμή­μα­τος και ακα­δη­μα­ϊ­κή υπεύ­θυ­νη δι­ε­θνών και εθνι­κών ερευ­νη­τι­κών προ­γραμ­μά­των. Τα ερευ­νη­τι­κά της εν­δι­α­φέ­ρο­ντα επι­κε­ντρώ­νο­νται στις πε­ρι­ο­χές της θε­ω­ρί­ας της τέ­χνης, της φω­το­γρα­φί­ας, της τέ­χνης με νέα μέ­σα, των κό­μικς και σε ευρύ­τε­ρα ζη­τή­μα­τα πο­λι­τι­σμι­κής δι­α­χεί­ρι­σης. Συν­δυ­ά­ζο­ντας τα πα­ρα­πά­νω με τις προ­ε­κτά­σεις της σύγ­χρο­νης φι­λο­σο­φί­ας στην τέ­χνη, συμ­με­τέ­χει ενερ­γά στις δι­ε­θνείς ερευ­νη­τι­κές δρα­στη­ρι­ό­τη­τες για τον Με­τα­ου­μα­νι­σμό και είναι ιδρυ­τι­κό μέ­λος των δι­ε­θνών συ­νε­δρί­ων Βeyond Humanism. Ανά­με­σα στις πρό­σφα­τες δη­μο­σι­εύ­σεις της συ­γκα­τα­λέ­γο­νται τα βι­βλία: Evi D. Sampanikou (ed) (2017). Audiovisual Posthumanism, Cam-bridge Scholars Press, και Evi D. Sampanikou Jan Stasienko (eds) (2021), Posthuman Studies Reader. Core Readings on Transhumanism, Posthumanism and Metahumanism. Schwabe Verlag.
Ιστο­σε­λί­δες: http://www.ct.aegean.gr/Home/Academic
https://aegean.academia.edu/EviSampanikou
https://www.researchgate.net/profile/Evi-Sampanikou
Ο Stefan Lorenz Sorgner είναι Κα­θη­γη­τής Φι­λο­σο­φί­ας στο (Αμε­ρι­κα­νι­κό) Πα­νε­πι­στή­μιο John Cabot της Ρώ­μης, Δι­ευ­θυ­ντής και Συ­νι­δρυ­τής του δι­ε­θνούς ερευ­νη­τι­κού δι­κτύου Beyond Humanism Network, Fellow στο Institute for Ethics and Emerging Technologies (IEET), Ερευ­νη­τής στο Ewha Institute for the Humanities του Ewha Womans University της Σε­ούλ, Ακα­δη­μα­ϊ­κός Σύμ­βου­λος του Humanity+ και Visiting Fellow στο Ethics Centre του Πα­νε­πι­στη­μίου Friedrich-Schiller στην Ιέ­να. Είναι επι­με­λη­τής πε­ρισ­σο­τέ­ρων από 10 συλ­λο­γών δο­κι­μί­ων και συγ­γρα­φέ­ας των ακό­λου­θων μο­νο­γρα­φι­ών:
Metaphysics Without Truth (Marquette University Press 2007), Menschenwürde nach Nietzsche (WBG 2010), Transhumanismus (Herder 2016), Schöner neuer Mensch (Nicolai, 2018), Über-mensch (Schwabe 2019), On Transhumanism (Penn State University Press 2020), We Have Always Been Cyborgs (Bristol University Press 2022), Philosophy of Posthuman Art (Schwabe 2022), Transhumanismus (με τον Philip von Becker, Westendverlag, 2023), Homo ex Machina (μα­ζί με τον Bernd Kleine-Gunk, Goldmann 2023). Είναι, επι­πλέ­ον, ιδρυ­τής και υπεύ­θυ­νος έκ­δο­σης του επι­φα­νούς δι­ε­θνούς ακα­δη­μα­ϊ­κού πε­ρι­ο­δι­κού Journal of Posthuman Studies (Penn State University Press) που εκ­δί­δε­ται από το 2017.
Ο Stefan Lorenz Sorgner προ­σκα­λεί­ται συ­χνά ως ομι­λη­τής σε δι­ε­θνή ακα­δη­μα­ϊ­κά - ερευ­νη­τι­κά και καλ­λι­τε­χνι­κά fora (World Humanities Forum, Global Solutions Taipei Workshop, Biennale Arte Venezia, TEDx, Colors of Ostrava) και έχει τα­κτι­κή πα­ρου­σία σε μέ­σα μα­ζι­κής ενη­μέ­ρω­σης στο δι­ε­θνή χώ­ρο (Die Zeit, Cicero, Der Standard, Die Presse am Sonntag, Philosophy Now, Il Sole 24 Ore, Forbes Italia).
Ιστο­σε­λί­δες: www.sorgner.de
www.mousike.de
«Το βι­βλίο Φι­λο­σο­φία της Με­τα­ου­μα­νι­στι­κής Τέ­χνης πα­ρου­σι­ά­ζει μια απο­λύ­τως νέα πρό­τα­ση, ως δι­ά­δο­χη θε­ω­ρία και ως απά­ντη­ση στο με­τα­μο­ντερ­νι­σμό. Αν η Με­τα -μο­ντέρ­να Επο­χή αφή­νει ένα ηχη­ρό κε­νό με τη συ­νο­λι­κή απου­σία νο­ή­μα­τος στην καλ­λι­τε­χνι­κή πρά­ξη, η δι­ά­δο­χη κα­τά­στα­ση θα ανοί­ξει ένα Κου­τί της Παν­δώ­ρας, κλει­δα­μπα­ρω­μέ­νο για χι­λι­ε­τί­ες: Το Άμορ­φο και το Τε­ρα­τώ­δες, επεμ­βά­σεις στο DNA, η έν­νοια του υβρι­δι­κού σώ­μα­τος, οι νέ­ες αντι­λή­ψεις για το Cyborg και, φυ­σι­κά, η όλο και πιο έντο­νη πα­ρου­σία της Τε­χνη­τής Νο­η­μο­σύ­νης στο πε­δίο των Τε­χνών. Απο­τε­λεί αυτό μια νέα κα­τά­στα­ση που ανα­τρέ­πει -ή ακό­μη και δι­α­γρά­φει- όλα όσα θε­ω­ρού­σα­με δε­δο­μέ­να; Ή, η τέ­χνη απο­κτά απλώς τα νέα της «ερ­γα­λεία»; Η Φι­λο­σο­φία της Με­τα­ου­μα­νι­στι­κής Τέ­χνης είναι το κα­λύ­τε­ρο εγ­χει­ρί­διο ίσως για να κα­θο­δη­γή­σει τον ανα­γνώ­στη στην καλ­λι­τε­χνι­κή θέ­α­ση της με­τα­ου­μα­νι­στι­κής επο­χής…» — Θα­νά­σης Μου­τσό­που­λος, Σχο­λή Αρ­χι­τε­κτό­νων Μη­χα­νι­κών, Εθνι­κό Με­τσό­βιο Πο­λυ­τε­χνείο


Η πολυκατοικία της αντιπαροχής και το στεγαστικό πρόβλημα
Παπαδόπουλος Άγις
Παπαδόπουλος Μιχάλης
Σελίδες: 176
ISBN: 9786182045213
Τιμή: 11,00 € (περιλαμβάνει Φ.Π.Α.)
Το στε­γα­στι­κό πρό­βλη­μα είναι πα­νευ­ρω­πα­ϊ­κό, εντο­νό­τε­ρο στην Ελ­λά­δα.
Η αντι­πα­ρο­χή δεν απο­τε­λεί πλέ­ον λύ­ση, όπως συ­νέ­βη το δι­ά­στη­μα 1950-1980. Έκα­νε πλου­σι­ό­τε­ρους τους οικο­πε­δού­χους και έδω­σε δυ­να­τό­τη­τα στέ­γα­σης με προ­σι­τό κό­στος, Έδω­σε δου­λειά στους άνερ­γους και στους μη­χα­νι­κούς. Με­γά­λος κερ­δι­σμέ­νος το κρά­τος, που έλυ­σε το στε­γα­στι­κό πρό­βλη­μα αδα­πά­νως. Με­γά­λοι χα­μέ­νοι η δι­α­τή­ρη­ση της νε­ο­κλα­σι­κής αρ­χι­τε­κτο­νι­κής και η ποι­ό­τη­τα ζω­ής στο κέ­ντρο των πό­λε­ων.
Η πο­λυ­κα­τοι­κία της αντι­πα­ρο­χής δεν είναι ούτε «κα­λή», ούτε «κα­κή». Ναι, ανε­γέρ­θη­καν θλι­βε­ρές πο­λυ­κα­τοι­κί­ες, αλ­λά ανε­γέρ­θη­καν και εξαι­ρε­τι­κές σε ποι­ό­τη­τα και αισθη­τι­κή.
Βέλ­τι­στη λύ­ση για το στε­γα­στι­κό πρό­βλη­μα σή­με­ρα απο­τε­λεί η αξι­ο­ποί­η­ση του στε­γα­στι­κού απο­θέ­μα­τος για τη δι­α­σφά­λι­ση ανα­βαθ­μι­σμέ­νων, νέ­ων κα­τοι­κι­ών.
Τα επό­με­να 100 χρό­νια θα απο­τε­λέ­σουν πρό­κλη­ση για τις πό­λεις. Τα κτή­ρια πρέ­πει να μπο­ρούν να αντα­πο­κρι­θούν στις επι­πτώ­σεις της κλι­μα­τι­κής αλ­λα­γής, στις δι­α­κυ­μάν­σεις του κό­στους ενέρ­γει­ας και στις ανά­γκες ενός πλη­θυ­σμού που γερ­νάει. Η τε­χνο­λο­γία και οι ειδι­κοί υπάρ­χουν. Απο­φά­σεις χρει­ά­ζο­νται.
Ο Άγις Πα­πα­δό­που­λος γεν­νή­θη­κε το 1966 στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Δι­πλω­μα­τού­χος Μη­χα­νο­λό­γος Μη­χα­νι­κός του ΑΠΘ, έκα­νε στη συ­νέ­χεια το με­τα­πτυ­χι­α­κό του σε Εξοι­κο­νό­μη­ση Ενέρ­γει­ας και Προ­στα­σία Πε­ρι­βάλ­λο­ντος στο Cranfield της Βρε­τα­νί­ας και με­τά το Δι­δα­κτο­ρι­κό του στο ΑΠΘ. Από το 1998 είναι κα­θη­γη­τής ενερ­γει­α­κών συ­στη­μά­των στο Τμή­μα Μη­χα­νο­λό­γων Μη­χα­νι­κών του ΑΠΘ και από το 2013Δι­ευ­θυ­ντής του Ερ­γα­στη­ρίου Κα­τα­σκευ­ής Συ­σκευ­ών Δι­ερ­γα­σι­ών.
Δρα­στη­ρι­ο­ποι­εί­ται ερευ­νη­τι­κά στα πε­δία των Ανα­νε­ώ­σι­μων Πη­γών Ενέρ­γει­ας, του ενερ­γει­α­κού και πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κού σχε­δι­α­σμού κτι­ρί­ων και των οικο­νο­μι­κών και πο­λι­τι­κών δι­α­στά­σε­ων της ενέρ­γει­ας. Έχει δι­ευ­θύ­νει πε­ρισ­σό­τε­ρα από 65 ερευ­νη­τι­κά προ­γράμ­μα­τα και έχει δη­μο­σι­εύ­σει πε­ρισ­σό­τε­ρες από 165 ερ­γα­σί­ες σε δι­ε­θνή επι­στη­μο­νι­κά πε­ρι­ο­δι­κά.
Είναι επι­σκέ­πτης κα­θη­γη­τής στο Πο­λυ­τε­χνείο του Αμ­βούρ­γου στη Γερ­μα­νία και υπήρ­ξε επι­σκέ­πτης κα­θη­γη­τής στο Πα­νε­πι­στή­μιο Κύ­πρου. Από το 2012 ως το 2022 ήταν Editor in Chief του International Journal of Sustainable Energy, ενώ από το 2022 είναι Associate Editor στο Energy and Buildings.
Δι­ε­τέ­λε­σε μέ­λος της Ρυθ­μι­στι­κής Αρ­χής Ενέρ­γει­ας και Αντι­πρό­ε­δρος Ακα­δη­μα­ϊ­κών Υπο­θέ­σε­ων του Ανοι­κτού Πα­νε­πι­στη­μίου Κύ­πρου. Από τον Αύγου­στο του 2019 είναι Πρό­ε­δρος του Δ.Σ. της ΕΥΑΘ Α.Ε.
Είναι πα­ντρε­μέ­νος από το 2001 με τη Μα­ρι­άν­να και έχουν δύο παι­διά, τον Μι­χά­λη και τη Βα­σι­λί­να.
Ο Μι­χά­λης Πα­πα­δό­που­λος γεν­νή­θη­κε το 1936 στη Δρά­μα. Σπού­δα­σε Πο­λι­τι­κός Μη­χα­νι­κός στο ΑΠΘ. Δού­λε­ψε για μια δε­κα­ε­τία ως ελεύ­θε­ρος επαγ­γελ­μα­τί­ας στη Δυ­τι­κή Μα­κε­δο­νία. Στη συ­νέ­χεια εκ­πό­νη­σε το δι­δα­κτο­ρι­κό του στο Άα­χεν της Γερ­μα­νί­ας. Με­τά τη Με­τα­πο­λί­τευ­ση επέ­στρε­ψε στη Θεσ­σα­λο­νί­κη όπου και εξε­λέ­γη κα­θη­γη­τής στο Τμή­μα Πο­λι­τι­κών Μη­χα­νι­κών (1976). Δι­ε­τέ­λε­σε Κο­σμή­το­ρας της Πο­λυ­τε­χνι­κής Σχο­λής (1988-1994), Αντι­πρύ­τα­νης (1994-1997) και Πρύ­τα­νης (1997-2003). Συ­γκλη­τι­κός για 15 συ­νε­χό­με­να χρό­νια.
Για το έρ­γο του έχει τι­μη­θεί, με­τα­ξύ άλ­λων, από το Πα­νε­πι­στή­μιο του Κά­ρο­λου της Πρά­γας το 1998, «για την καλ­λι­έρ­γεια των γραμ­μά­των και του αν­θρω­πι­σμού σε πα­γκό­σμια κλί­μα­κα». Τι­μή­θη­κε ακό­μη από τον Πρό­ε­δρο της Ομο­σπον­δι­α­κής Δη­μο­κρα­τί­ας της Γερ­μα­νί­ας, με την απο­νο­μή του «με­γά­λου σταυ­ρού αξί­ας» σε «ανα­γνώ­ρι­ση των δι­α­κε­κρι­μέ­νων υπη­ρε­σι­ών που προ­σέ­φε­ρε στην ανά­πτυ­ξη των ελ­λη­νο­γερ­μα­νι­κών επι­στη­μο­νι­κών σχέ­σε­ων». Είναι η με­γα­λύ­τε­ρη δι­ά­κρι­ση που μπο­ρεί να απο­δο­θεί σε μη Γερ­μα­νό πο­λί­τη.
Εκτός των πα­νε­πι­στη­μι­α­κών συγ­γραμ­μά­των και των πο­λυ­ά­ριθ­μων επι­στη­μο­νι­κών δη­μο­σι­εύ­σε­ων, έχουν εκ­δο­θεί από τις εκ­δό­σεις Ια­νός και δύο δο­κί­μιά του με τίτ­λους Με­τά το Αμ­φι­θέ­α­τρο (2000) και Με μο­λύ­βι και χαρ­τί (2004).
Από τις εκ­δό­σεις Επί­κε­ντρο έχουν εκ­δο­θεί τα βι­βλία Κα­λει­δο­σκό­πιο μι­ας επο­χής – όπως την έζη­σα (2021), Η αιω­νι­ό­τη­τα της στιγ­μής (2022) και Πρό­σφυ­γες και εκ­παί­δευ­ση(2023).
Ο Μι­χά­λης Πα­πα­δό­που­λος είναι ομό­τι­μος κα­θη­γη­τής από το 2003. Δι­ε­τέ­λε­σε Πρό­ε­δρος του Παι­δα­γω­γι­κού Ιν­στι­τού­του (2004-2006) και Πρύ­τα­νης του Πα­νε­πι­στη­μίου Frederick της Κύ­πρου (2006-2008).
Είναι πα­ντρε­μέ­νος, από το 1964 με τη Βι­ο­λέτ­τα και έχουν δύο παι­διά, τον Άγι και τη Χά­ρις-Όλ­

Επιστολές προς Διόδωρον 2004-2024
Καραγιάννης Ι. Γεώργιος
Σελίδες: 176
ISBN: 9786182045251
Τιμή: 12,00 € (περιλαμβάνει Φ.Π.Α.)
Το Επι­στο­λές προς Δι­ό­δω­ρον, 2004-2024 δεν είναι ένα βι­βλίο με την κλασ­σι­κή ση­μα­σία του όρου-δη­λα­δή ένα εκτε­νές, ενι­αίο κεί­με­νο με αρ­χή, μέ­ση, τέ­λος. Είναι κά­τι το ιδι­ό­τυ­πο απο­τε­λού­με­νο από αυτο­τε­λή μι­κρά κεί­με­να, πε­ζά ποι­ή­μα­τα θα τα χα­ρα­κτή­ρι­ζα, που το κα­θέ­να πα­ρά­γει νό­η­μα σε σχέ­ση με αυτό που πραγ­μα­τεύ­ε­ται.
Δεν εντάσ­σε­ται βέ­βαια στην κα­τη­γο­ρία ποί­η­ση, αλ­λά τα «ποι­ή­μα­τά» του έχουν ρυθ­μό, εκ­φρα­στι­κό­τη­τα και συν­δυ­ά­ζουν ση­μα­σί­ες. Αρ­κε­τά από αυτά δι­α­θέ­τουν λυ­ρι­κό ήχο ή ερω­τι­κό ύφος.
Αυτο­τε­λή μεν τα κεί­με­νά του αλ­λά όχι ανε­ξάρ­τη­τα, αφού μία υπό­γεια νο­η­τή κλω­στή δέ­νει το ένα με το άλ­λο. Ένα νή­μα που κα­τα­σκευ­ά­στη­κε με αδρά­χτι τη σκέ­ψη και με μαλ­λί ή βαμ­βά­κι το εφή­με­ρο, το πα­ρο­δι­κό, το δι­α­βα­τά­ρι­κο της εικο­σα­ε­τί­ας 04-24, προ­στι­θέ­με­νο στο κου­βά­ρι της ιστο­ρί­ας. Το βι­βλίο δεν είναι πο­λι­τι­κό δο­κί­μιο, αλ­λά πα­ρου­σι­ά­ζει πο­λι­τι­κές σκέ­ψεις δεν είναι κοι­νω­νι­ο­λο­γι­κή με­λέ­τη, αλ­λά προ­τεί­νει κοι­νω­νι­κές αλ­λα­γές δεν είναι ιστο­ρι­ο­γρα­φία, αλ­λά βρί­θει ιστο­ρι­κών στοι­χεί­ων…
Εκδόσεις Επίκεντρο,
Πλατεία Ναυαρίνου 9, Θεσσαλονίκη, Τ.Κ. 54622
τηλ. 2310-256146
books@epikentro.gr
www.epikentro.gr

«Οι νέοι κανόνες του παιχνιδιού» - Kυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος