Pyero
“Ole”
The New Dance Hit !
Youtube : http://youtu.be/XPVPwWt_YJc
Ένας από τους πιο δυνατούς παραγωγούς των Βαλκανίων, ένα single που θα απογειωθεί!
‘Ole - Pyero !
Η Κροατία, γενέτειρα του εξαίρετου παραγωγού, τα τελευταία χρόνια
έχει αποτελέσει ένα από τα πιο σημαντικά κέντρα της ηλεκτρονικής
μουσικής,
έχει επηρεάσει τον ήχο του ταλαντούχου Pyero και έχει απογειώσει τη μουσική του!
Ξεκινώντας την καριέρα του με building beats και bootlegs δημιούργησε το δικό του στυλ επηρεασμένος από τους :
David Morales, Rodger Sanchez, Armand Van Helden και αργότερα από τον dj Bad Boy Bill.
Το νέο single του Pyero “Ole” έχει ήδη την υποστήριξη καταξιωμένων Djs
: Chuckie, Bingo Players, Hook N Sling, Alex Kenji και Baggi Begovic.
Η επιτυχία αυτή τον έκανε γρήγορα talk of the town και επέτρεψε στο
τραγούδι του να ταξιδέψει σε όλη τη Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα μέσα
από την Panik Records .
Ταξιδέψτε στους ρυθμούς του Pyero – ‘Ole!!!
www.panikrecords.gr
http://www.youtube.com/user/PanikRecordsTube
https://www.facebook.com/panikrecords
http://twitter.com/PanikRecords
http://www.dailymotion.com/PanikRecords
Φίλες και φίλοι, κυκλοφόρησε το 1ο από τα 3 βιβλία "Αίσωπος! Κάτι
θέλει να μας πει..." της Κάρμεν Ρουγγέρη! Το CD περιέχει το κείμενο και
τα τραγούδια όπως παρουσιάζονται με μεγάλη επιτυχία στο θέατρο Κιβωτός,
στη θεατρική παράσταση Αίσωπος! – Κάτι θέλει να μας πει…
Αίσωπος! Κάτι θέλει να μας πει..
Συγγραφέας:Κάρμεν Ρουγγέρη
Εικονογράφος: Χριστίνα Κουλουμπή
Μουσική: Στέφανος Βαρελάς
Στίχοι: Ανδρέας Κουλουμπής
Στο
cd παίζουν οι ηθοποιοί: Γιώργος Γερωνυμάκης, Κοραλία Τσόγκα, Θοδωρής
Ευστρατιάδης, Χριστίνα Κουλουμπή, Αλέξανδρος Κομπόγιωργας, Μαριαλένα
Ροζάκη
Φλάουτο: Μυρτώ Χρυσανθοπούλου, Μαντολίνο-τζουράς-μπουζούκι:
Λάμπρος Πανταζόπουλος, Βιολί: Σοφία ΚιοσκέρογλουΛαούτο: Μαρία
Κιοσκέρογλου, Ακορντεόν: Θοδωρής Ευστρατιάδης, Τούμπα: Σωτήρης
Σουριανός, Κιθάρες: Στέφανος Βαρελάς
Έτος: Φεβρουάριος 2013
Σχήμα:21Χ29
Σελίδες:48
Εξώφυλλο:Σκληρό
ISBN:978-960-567-000-9
ΔΕΙΤΕ ΤΟ
Η γιαγιά μου η Ευτυχία
Μανέλη Ρέα
Η
μεγάλη στιχουργός με την έντονη και ιδιόρυθμη προσωπικότητα, Ευτυχία
Παπαγιανοπούλου, έτσι όπως την έζησε η εγγονή της Ρέα Μανελη.
Εξανλήθηκε και κυκλοφορεί πάλι σε 20 ημέρες!!!
Η γιαγιά Ευτυχία «τζογάρει» για τρίτη χρονιά
Ο μονόλογος της Νένας Μεντή με θέμα τη ζωή της κορυφαίας λαϊκής στιχουργού επιστρέφει στο Θέατρο Βασιλάκου
Η
επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης, λένε. Γι΄ αυτό και ο
μονόλογος-αφιέρωμα στη μεγάλη στιχουργό Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου με
τίτλο το όνομά της, έπειτα από δύο συνεχόμενα χρόνια (και ένα ακόμη...
διάλειμμα) παραστάσεων, τις οποίες παρακολούθησαν περί τους 48.000
θεατές, επιστρέφει στο Θέατρο Βασιλάκου, με τη Νένα Μεντή να ερμηνεύει
τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η παράσταση βασίζεται στο βιβλίο της Ρέας
Μανέλη «Η γιαγιά μου η Ευτυχία» (εκδόσεις Αγκυρα) και έχει τη δύναμη και
την αμεσότητα της προσωπικής μαρτυρίας. Η Νένα Μεντή μονολογεί
συνομιλώντας με τα επτά πρόσωπα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη ζωή και
στο έργο της στιχουργού: τη Μαρίκα Κοτοπούλη, τον άνδρα της Γιώργο, την
κόρη της Μαίρη, τον Βασίλη Τσιτσάνη, τον Μανώλη Χιώτη, την εγγονή της
Ρέα και τη μητέρα της τη Μαριόγκα.
Γεννημένη στο Αϊδίνι της Μικράς
Ασίας, μετά τον ερχομό της στην Ελλάδα το 1922 με τη Μικρασιατική
Καταστροφή, η Παπαγιαννοπούλου αποτέλεσε έναν από τους βασικότερους
τροφοδότες του λαϊκού τραγουδιού. Η σχέση της με το τραγούδι ξεκίνησε
στα τέλη της δεκαετίας του 1940, ωστόσο μόνον ένας μικρός αριθμός
τραγουδιών έχει κατοχυρωθεί στο όνομά της. Και αυτό επειδή ο μύθος (ή η
πραγματικότητα) θέλει τους μεγάλους λαϊκούς συνθέτες της εποχής να έχουν
πάρει τους στίχους της και να τους έχουν οικειοποιηθεί.
Σε
συνέντευξή της τη δεκαετία του 1960 έλεγε μεταξύ άλλων: « Εγώ γράφω
τραγούδια και τα πουλώ. Από ΄κει και πέρα δεν ανακατεύομαι αν θα πιάσουν
ή όχι,αν θα βγουν ή δεν θα βγουν σε δίσκους. Μόλις τα παραδώσω,
υπογράφω και μια δήλωση παραιτήσεως από διάφορα δικαιώματα,ας πούμε
απαρνούμαι τα πνευματικά μου τέκνα ».
Η ίδια μπορεί να είχε
απαρνηθεί τα πνευματικά της τέκνα ή να πουλούσε «ζεστά» για να πάρει
χρήματα στο χέρι ώστε να συντηρήσει το πάθος της, τον τζόγο, ωστόσο
τραγούδια όπως τα: «Πήρα τη στράτα κι έρχομαι», «Ηλιοβασιλέματα»,
«Περασμένες μου αγάπες», «Δυο πόρτες έχει η ζωή», «Είμ΄ αϊτός χωρίς
φτερά» έχουν καταχωρισθεί στη συνείδηση του κόσμου ως δικά της.
Τριάντα
οκτώ χρόνια μετά τον θάνατο της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, η
περιπετειώδης ζωή της, η προσφυγιά με δύο παιδιά στην αγκαλιά, το
πέρασμά της από το θέατρο, το γεγονός ότι άρχισε να γράφει στίχους σε
μεγάλη ηλικία, εξακολουθούν να μαγεύουν. Αλλωστε, και μόνο τα...
παραμύθια που έγραψε, δεν έχουν πάψει να συγκινούν.
http://www.youtube.com/watch?v=dEt83B1NLrs
Avopolis Music Network
1996 - 2013
17 χρόνια συνεχούς έγκυρης μουσικής ενημέρωσης
Το πρώτο και μεγαλύτερο ελληνικό μουσικό δίκτυο
με πάνω από 400.000 μοναδικούς χρήστες κάθε μήνα
συνεχίζει να ενημερώνει καθημερινά...
Διαβάστε ΣΗΜΕΡΑ στο avopolis.gr μια επίκαιρη συνέντευξη του Διονύση Σαββόπουλου που θα συζητηθεί!
Διονύσης
Σαββόπουλος: Δεν ήμουν πάντοτε δημοφιλής. Και ξέρετε, είμαι περήφανος
για αυτό το πράγμα. O Dylan έλεγε ότι «τροβαδούρος που δεν τον προγκάνε,
δεν είναι άξιος λόγου»…
Οι μεγαλύτεροι έλληνες καλλιτέχνες έχουν περάσει σε ένα μόνο εξάμηνο από τις συνεντεύξεις του Avopolis.gr
Γιώργος Νταλάρας: Επειδή τίποτα δεν είναι στατικό και όλα κινούνται,
κινείσαι κι εσύ μαζί τους διατηρώντας κάποιες αρχές μη αναθεωρήσιμες.
Έτσι μόνο προοδεύεις. Αλλιώς αδυνατείς να παρακολουθείς την εξέλιξη...
Γιώργος Μαργαρίτης: Μόλις μου έδωσε τη σύστασή του ο Τσιτσάνης, την
οποία έχω πάντα στην καλύτερη γωνιά της ψυχής μου, είπα μέσα μου “εδώ
είμαστε, πάμε για το σχολείο του πεζοδρομίου”...
Ψαραντώνης: Τα ποδάρια του λαού να στέκεται είναι η παράδοση, ο
πολιτισμός του, το μεγαλείο του. Δεν μπορεί να σταθεί ο λαός
διαφορετικά. Όπου και να πάω στο εξωτερικό για τον πολιτισμό μας μου
λένε, για την ιστορία των Ελλήνων...
Γιάννης Σπανός: Δεν ανήκω σε μια κατηγορία σπουδαίων συνθετών που
κάνουν μεγάλα έργα. Εγώ κάνω τραγούδια. Κι αν κάθε μου τραγούδι είναι
ένα μικρό μονόπρακτο, αυτό μου αρκεί...
Νίκος Πορτοκάλογλου: Ήμασταν ένα γκρουπ 20άρηδων από τη Νέα Σμύρνη, που
αισθάνονταν πως το πιο φυσικό πράγμα που μπορούσαν να κάνουν στην Αθήνα
των 1980s ήταν να συνθέσουν την εκρηκτική new wave σκηνή της εποχής με
τη μαγκιά και την ευγένεια του λαϊκού..
Βαγγέλης Γερμανός: Συνήθως όταν είμαστε νέοι και οι ορμόνες μας
παίζουνε μπιλιάρδο, δεν ανεχόμαστε την αδικία και θέλουμε ν’ αλλάξουμε
τον κόσμο. Μεγαλώνοντας ο άνθρωπος μπορεί να γίνει ο χειρότερος
φασίστας...
Χειμερινοί Κολυμβητές: Μα δεν διαλέγουμε τις περισσότερες φορές
συντρόφους με τους οποίους δεν ταιριάζουμε; Πιθανόν γιατί έτσι έχουμε
ελπίδες να τους ξεπεράσουμε και να προχωρήσουμε...
Πωλίνα: Να πάψουμε να φοβόμαστε... Να φύγει αυτό που νιώθουμε τώρα στο στομάχι. Από εκεί θα ξεκινήσουν όλα.
Όλγα Κουκλάκη: Όταν κυκλοφόρησε το I U Need, εν μέσω αρνητικών σχολίων
για τους Έλληνες, ένιωσα ρατσιστική συμπεριφορά απέναντί μου. Ευτυχώς,
είχα αρκετούς ανθρώπους στη Γαλλία να με στηρίξουν. Αν το ζούσα στο
ξεκίνημά μου μάλλον θα τα παράταγα...
Νατάσσα Μποφίλιου: Κάποιες φορές είμαι κωλώστρα. Θέλω να δοκιμάσω πολλά
νέα πράγματα, που άμα κάτσω και στα πω θα πεις «αυτή είναι παλαβή».
Είναι υγιές όμως κάτι τέτοιο για τους καλλιτέχνες, νομίζω…
Minor Project: Δεν δεχόμαστε ότι η αγγλόφωνη σκηνή αναπαράγει ήδη
υπάρχουσες τάσεις. Στην Ελλάδα του σήμερα η εναλλακτική σκηνή είναι ίσως
ό,τι πιο ελπιδοφόρο μετά από μια εικοσαετία ανακύκλωσης ροκ ή έντεχνων
ήχων…
Μαριέττα Φαφούτη: Παρ’ όλη την κατήφεια της εποχής, παρ’ όλα τα άγχη
και τις στενόχωρες σκέψεις, διαλέγω να σκέφτομαι θετικά και να
χαμογελάω. Και το χαμόγελο, να ξέρεις, φέρνει χαμόγελο...
Mechanimal: Όποιος παρουσιάζει τη μουσική του ζωντανά, χρησιμοποιεί την
εικόνα του εαυτού του. Εμείς χρησιμοποιούμε κι άλλες εικόνες. Πιθανόν
για κάποιους η εικόνα να μην είναι συμβατή με μια ροκ άποψη. Για
κάποιους άλλους, όμως, είναι…
Φανταστικοί Ήχοι: Δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο να πατήσεις
πάνω στο riff κάποιου και να το εξελίξεις, από το να σαμπλάρεις μια
λούπα και να την ενσωματώσεις σε ένα άλλο context...
Χρήστος Αλεξόπουλος: Δεν είμαι ο συνθέτης που κάθεται στο γυάλινο
κλουβί του με μόνη έννοια να εκφράσει τον εσωτερικό του κόσμο ή/και να
προβάλει τις εμμονές του, ερήμην του περιβάλλοντός του...
Κρίστη Στασινοπούλου & Στάθης Καλυβιώτης: Προτείνουμε, δεν
απαιτούμε, να σταματήσει η αντιγραφή της αγγλοσαξονικής μουσικής, να
ψάξουν οι νέοι μουσικοί και λίγο πάρα πέρα, βασιζόμενοι και στη δική μας
παράδοση…
